Çocuklarda Parmak emme ve Tırnak yeme alışkanlığı nasıl geçer?

Çocuklarda tırnak yeme davranışı anne ve babaların sıklıkla karşılaştığı bir sorundur. Anne ve babaları telaşlandıran bu durum aileleri yanlış tepkiler vermeye sebep olur. Aileleri bu davranış hakkında bilgilendirmek gerekir. Tırnak yeme davranışı erken çocukluk döneminde yoğun olarak görülür. Kız çocuklarında tırnak yeme davranışı erkeklere göre daha çok görülür. Kız çocuklarının sahip olduğu toplumsal roller bu durumun oluşmasında etkilidir.

Okul çağı kız çocuklarında estetik kaygıların artması sonucu tırnak yeme davranışı görülür. Tırnak yeme davranışının altında yatan nedenleri anlamak, uygun yaklaşım geliştirmenin ilk adımıdır. Okul öncesi dönemde çocuklar birbirinden görerek tırnak yeme davranışını taklit ederler. Gergin, sıkıntılı ve stresli olan çocuklarda tırnak yeme davranışı görülür.

Çocukları Tırnak Yemeye İten Sebepler

1- Okulda yaşanan önemli bir olay

2- Ders başarısızlığı

3- Arkadaşlar ile yaşanan sıkıntı

4- Öğretmeni ile yaşadığı bir gerginlik

5- Travmatik etkisi olan bir yaşam olayı

6- Ev veya okul ortamında bulunan gergin ortam

7- Anne baba arası tartışma veya ev içi şiddet

8- Önemli bir yaşam olayı; kardeş doğumu, taşınma, ebeveyn kaybı, boşanma

9- Sınavlar, sınav öncesinde yaşanan yoğun tempo

10-Korkular

11- Erken çocukluktan, çocukluğa, çocukluktan ön ergenliğe geçiş dönemleri

Okul öncesi dönemde tırnak yeme davranışı

Okul öncesi dönemde çocuk birçok beceri geliştirir ve kişiliğini oluşturur. Bu dönemde çocuk birçok geçiş yaşar. Tuvalet eğitimi, konuşmaya başlama, bedensel kontrolün kazanılması, kurum eğitiminin başlanması gibi birçok tecrübe yaşanır. Bu dönemde kişi kendini gergin ve kaygılı hisseder.

Çocuklar bu zor durumla baş etmeye çalışır. Çocuğun yeni kreşe başlaması, oyun parkında zor bir durumla karşılaşması çocuğun kaygı ve stres yaşamasına neden olduğu için çocuklarda tırnak yeme davranışı görüşür. Tırnak yeme ile birlikte kendi saçını çekme, parmak emme, diş gıcırdatma gibi davranışlar görülür.

Okul öncesi çocukları birçok davranışı taklit yoluyla öğrenirler. Tırnak yeme davranışını da yetişkinleri ve akranlardan görüp taklit edebilir. Çocuğun gerginlik ve kaygı durumunu incelerken bu davranışın model olma yoluyla öğrenip öğrenmediği incelenmelidir. Bakınız: Akran Zorbalığı Nedir?

Okul çağı çocuklarında tırnak yeme

Okul çağında görülen tırnak yeme davranışı, okul hayatındaki gelişmeler, değişimler yaşamak, artan hayat olaylarından etkilenir. Dersler, sınavlar, arkadaş ilişkileri, öğretmenle yaşadığı sorunlar çocukları tırnak yemeye itebilir. Okul çağı çocukları yaşadıkları olayı bazen anlatmak istemez. Çocuğun öğretmeni ile görüşüp çocuğu tırnak yemeye tetikleyen durumlar hakkında bilgi almak gerekir. Tırnak yeme sıkıntısının çözüm yolları çocukla birlikte konuşarak çözüme kavuşturulmalıdır.

Uygun ebeveyn yaklaşımları

Tırnak yeme davranışı sergileyen çocuğa uygun yaklaşım sergilemek gerekir. İlk adım olarak çocuğun neler yaşadığı hakkında fikir sahibi olun. Çocuğun yaşadığı gerginlik, sıkıntı, günlük akışta yaşadığı olumsuz tecrübeler çocukta tırnak yeme davranışına neden olur. Tırnak yeme davranışını anne ve baba sergiliyorsa çocuğa olumsuz model teşkil ediyorsunuzdur.

Tırnak yeme davranışının altında yatan gerginlik konusunda çocuğunuzla konuşun. Duygulardan konuşmak, gerginliğe sebep olan olaylar hakkında sohbet etmek ve uygun çözüm yollarını birlikte düşünmek çocuk için faydalıdır. Tırnak yeme davranışı sergileyen çocuğu cezalandırmak, korkutmak ve tehdit etmek doğru değildir. Bu tavırlar çocuğun büyük kaygı yaşamasına ve tırnak yeme davranışının artmasına neden olur.

Tırnak yiyen çocuğa “beni çok üzüyorsun”, “bak hala bebek gibi davranıyorsun” gibi ifadeler kullanmayın. Yapıcı bir yaklaşımla sorununa çözüm bulmaya çalışın. Küçük yaştaki çocukların eline oyuncak vermek, dikkatini dağıtmak, ilgisini başka tarafa çekmek gibi yöntemleri deneyebilirsiniz. Geri bildirimler çocuk tırnak yerken değil, tırnak yemediği zamanlarda verin. Böylece tırnak yerken verdiğiniz olumsuz dikkat yerine yüreklendirici sözlerle vereceğiniz olumlu pekiştireçler dikkate alınır.

Çocuklarda tırnak yeme nedenleri

Tırnak yeme alışkanlığı her 3 çocuktan birisinde görülen bir davranış bozukluğudur. Tırnak yeme davranışı aile içinde rahatsız edici bir durumdur. Tırnak yeme davranışının birçok sebebi vardır. Birey kızdığı zaman, aile içinde bireyler tartışma yaşadığı zaman, okulda kendilerini ifade edemedikleri zaman, baskı altında kaldıkları zaman, kardeş kıskançlığı yaşadıkları durumda tırnak yeme davranışı ortaya çıkar. Birey yaşadığı iç sıkıntıyı tırnak yiyerek gidermeye çalışır. Boşanmış ailelerin çocuklarında çok sık görülür. Ailesi ya da öğretmeni tarafından sürekli eleştirilen, azarlanan ve aşağılanan çocuklarda tırnak yeme davranışı görülür.

Tırnak yeme davranışının görülmesi için bireyin hayatında olumsuz bir durum olması gerekmez. Normal bir aile ortamında yaşayan bireylerde de tırnak yeme davranışı görülür. Aşırı mükemmeliyetçi yapıya sahip aileler çocuklarını baskı altında tuttukları için bu tip ailelerin çocuklarında tırnak yeme davranışı görülür. Tırnak yeme davranışı ile mücadele etme görevi evde anne ve babanın okulda ise öğretmenlerin görevidir. Küçük çocuklarda görülen tırnak yeme davranışında çocuğun üstüne gitmeyin. Çocuğu uygun bir dille uyarmalı yaptığının yanlış olduğunu anlatmalısınız.

Çocuğu tırnak yeme konusunda sürekli uyarmak yerine dikkatini başka yöne çekmeye çalışmalısınız. Çocuğun eline meşgul olacağı bir şeyler verin. Böylece tırnak yeme davranışını unutacaktır. Çocuğu geren psikolojik durumunu bozan durumları ortadan kaldırmalısınız. Çocuğu tırnak yemeye iten gergin durumları tespit etmelisiniz.

Çocuğun hayatında meydana gelen olumsuzlukları tespit edip gerekli önlemler ve tedbirler alınmalıdır. Aile içinde kıskançlık durumu varsa bu kıskançlığın boyutu araştırılmalıdır. Aile içinde sorunlar çözüme kavuşturulmalıdır. Tırnak yeme davranışı altında yatan nedeni bulmak yerine çocuğu azarlamak, korkutmak ve çocuğu cezalandırmak çocukta duygusal sorunlara neden olur.

Çocukta gerginliğe neden olabilecek korku filmlerinden çocukları uzak tutmak gerekir. Bu tür filmler çocukların ruh sağlığını bozar. Bu da çocukta bir takım davranış bozukluklarına neden olur. Çocuklar korku filmi izlerken olayı derinden yaşar ve gerginlikten çıkmak için tırnak yeme davranışı sergiler. Adeta ruh sağlığı bozuluyor demektir. Okulda tırnak yiyen çocuklara öğretmenin anlayışla yaklaşması gerekir. Öğrencilerin kendini ifade etmesi için ortamlar yaratmalıdır.

Parmak emme davranışı ne zaman ortaya çıkar?

Parmak emme davranışı çocuklarda herhangi bir patolojik etken olmadan 4 yaşına kadar görülebilen bir davranıştır. Parmak emmeyi bebek anne karnındayken öğrenir. Parmak emme davranışı bebek acıktığında, uykuya dalarken, duygusal gerginlik yaşadığında, duygusal yoksunluk hissettiği durumlarda ortaya çıkar. Emme davranışı anneye bağımlı olan çocuklarda daha sık görülür. Parmak emme davranışı bebeğin ilk refleks davranışıdır. Bu davranışın 3 yaşına kadar görülmesi normal kabul edilir.

Parmak emme davranışı psikolojik midir?

Annesini emerek beslenen çocuklar çevreyi tanıma ihtiyacını ağız yoluyla giderir. Bu dönemde bebek önce el ve ayak parmaklarını ağzına götürüp emer. Sonrasında çocuk geneleme yaparak oyuncağını, battaniyesini, kıyafetini ve yastığını emer. Diş çıkaran çocuklar diş çıkarma sırasında diş eti ve çenesi kaşındığı için parmaklarını emer. Emme davranışı sadece beslenmeyle ilgili değildir. Parmak emme davranışı çocuğa psikolojik olarak doyum sağlar.

Parmak emme davranışının olumsuz etkileri nelerdir?

Parmak emme alışkanlığına müdahale edilmemesi durumunda bireyde ileride ciddi ağız ve diş sağlığı sorunları ortaya çıkar. Parmak emme davranışı devam ederse gelişmekte olan kas ve kemik yapısı üzerine baskı uygulayarak dişlerin yer değiştirmesine neden olur. Parmak emme davranışı üst çenede daralmaya neden olur. Parmak emen çocuğun parmakları zamanla aşınır. Parmak rengi emmenin etkisiyle koyulaşmaya başlar.

Parmak emme davranışı ne zaman sona erer?

1 yaş bebeklerinin büyük bir bölümünde parmak emme davranışı görülür. Parmak emme davranışı 2 yaşa doğru sıklaşır, 3 yaşında kesilir. Kreş ve anaokuluna başlamadan önce parmak emme davranışı kendiliğinden kesilir. Parmak emme davranışı kesilmemişse bu durum çocuğun bir sıkıntısının olduğuna, mutsuz olduğuna, endişeli olduğuna ve üzüntülü olduğu anlamına gelir. Çocuğa bakan birey çocukta olumsuz duygular yaratan koşulları ortadan kaldırmaya çalışmalıdır.

Parmak emen çocuğa nasıl yaklaşılmalı?

Parmak emen çocuğun bu davranışını durdurmak için çocuğa bağırmak, kızmak, alaycı konuşmak, uyarmak, elini ağzından zorla çektirmek, vurmak, eline ve ağzına acı bir şey sürmek, cezalandırmak yanlış tutum ve davranışlardır. Bu yöntemler davranışı söndürmek yerine bastırır. Çocuğun psikolojisinin bozulmasına yol açar.

Çocuk sevilmediğini, istenmediğini, değer verilmediğini düşünür. Erken memeden kesilen bebekler oral dönemde yaşaması gereken doyuma ulaşamadığı için parmak emme davranışına devam eder. Bu yüzden bebekleri erken memeden kesmek doğru değildir. Bebeğe yemeğini güvenli ve huzurlu bir ortamda yedirmelisiniz. Bebeğe oyalanacağı ortamlar sunmalısınız.

Mutlu bir meşguliyeti olan çocuklar parmak emme davranışını unutup parmak emme davranışını terk ederler. Çocuğun korkuya kapılacağı, endişe duyacağı durumlardan uzak tutmak gerekir. Çocuğa sevgi ve güven içinde olduğunu hissettirmelisiniz. Parmak emme davranışı üzerine odaklanmayın. Bu davranışı sergilemediği anlara odaklanıp bu anları ödüllendirip pekiştirmelisiniz. Çocuğunuz 3 yaşından sonra parmak emme davranışını hala sürdürüyorsa bu durum gelişimsel bir gerileme işareti olabilir. Çocuğun psiko-sosyal sıkıntıları olabilir.

Bu yüzden mutlaka bir uzmandan yardım almalısınız. Parmak emme davranışını aile içinde sürekli konuşmayın. Çocuğu bu davranışından dolayı eleştirmek doğru değildir. Davranışa neden olan etmenler tespit edilip ortadan kaldırılmalıdır. Uyku öncesi rahatlamak için parmak emen çocuğa uyku öncesi egzersiz yapmak, kitap okuma gibi rahatlatıcı etkinlikler düzenleyin. Parmak emme davranışını değiştirmek için probleme aşamalı olarak yaklaşmalısınız.

Çocuklarda Meydana Gelen Takıntılar

Takıntı çocuklarda çok sık görülen davranış bozukluklarıdır. Bazı çocuklar ellerini saatlerce sabunlar. Elleri yıkandığı halde ellerinin hale kirli olduğunu düşünüp yeniden ellerini yıkar. Bu durum çocuklarda takıntının bir habercisidir. Takıntılı durum her 200 çocuktan 1 tanesinde yaşanan bir durumdur. Takıntılar mantık dışı hareketlerin inatla tekrarlanması ile ortaya çıkar.

Takıntılar kişinin istemediği halde zihninde meydana gelen tekrarlanan düşüncelerdir. Aşırı el yıkama, kontrol etme, sayı sayma, sıralama, yürürken çizgilere basmama, düzenleme ve dokunma gibi takıntı çeşitleri vardır. Çocuk takıntının yanlış olduğunun farkındadır fakat bu davranışından bir türlü vazgeçemez. Takıntı durumu 7 ile 10 yaş arası çocuklarda yaygın olarak görülür.

Çocuk ve gençlerde en çok görülen takıntılar; kirlilik hissi, bir hastalık bulaşma korkusu, kötü şeyler olabileceği hissi, şiddet içeren düşünceler, bir şeyleri defalarca yapma isteğidir. Takıntılar sonunda kişide; sık sık yıkanma, düzenleme, kontrol etme, sıralama, sayma, dokunma, tekrarlama, gereksiz şeyler biriktirme, tekrar tekrar aynı şeyi düşünme gibi davranışlar görülür. Çocuklar aile bireylerinden birine bir şey olacak şeklinde korkular beslerler.

Kendilerine birisi kötülük yapacağını düşünerek yeni bir takıntı geliştirirler. Çocuklar sürekli el yıkamayla bazı şuur altı korkulardan sıyrılmak isterler. Çocuklar eşyalarının zarar görmemesi için oyuncaklarını kimseyle paylaşmak istemezler. Bozulmasın diye oyuncağını arkadaşıyla oynamaz. Bazı çocukların sayı sayma takıntısı vardır. Sokakta yürürken gördükleri her şeyi sayarlar. Sayma işini yapmazlarsa rahatsız olurlar. Bazı çocuklarda düzen takıntısı vardır.

Sabah okula giderken hazırlık yaparken zorlanırlar. Her şeyi kontrol etme dürtüsü bireye ciddi zaman kaybı yaşatır. Eşyaları, çantası, kitapları, kalemleri her şeyi düzgün olmalıdır. İsteklerini yerine getiremeyen birey öfke nöbetleri geçirir.

Takıntılı davranışların özünde genetik faktörler etkilidir. Anne ve babada görülen takıntılı davranışlar çocuklarda da görülür. Aşırı korumacı anneler, aile bireylerinin endişeli olması, çocuğunun başına bir şey gelecek korkusuyla çocuğunu kısıtlayan anne ve babaların çocuklarında görülür. Takıntısı olan çocuğun üstüne gitmeyin. Bu konuda çocuğa baskı yapmayın. Çocuğu cesaretlendirin. Korkuya neden olan etmenleri tespit edin. Çocuğun özgüveninin gelişmesi için ortamlar yaratın.

Aynı Kategoriden Başlıklar

• Çocukların Yalan Küfür ve Öfke Sorunlarına Yaklaşım
• Çocuklara Duygu Aşılama
• Terbiyeli, ahlaklı ve başarılı çocuk yetiştirme
• Hırsızlık Yapan, Çalma Alışkanlığı Olan Çocuklara Yaklaşım Yöntemleri
• Öğrencilere Verimli Çalışma Ortamı Nasıl Sağlanır?
• Bebeklerde Banyo, Pişik, Gaz, Ek gıda ve Tuvalet Eğitimi
• Çocuğum Tırnak Yediğinde Ve Parmak Emdiğinde Ne Yapmalıyım?